Jakość rastrowania stochastycznego (FM)

Rastrowanie stochastyczne to większa precyzja, lepsza ciągłość przejść tonalnych, jaśniejsze barwy, eliminacja zębatych krawędzi, ciągłość ukośnych linii, brak mory. Można to wszystko osiągnąć stosując niższą rozdzielczość aniżeli w przypadku, gdy dla uzyskania porównywalnej jakości dla tej samej pracy trzeba zastosować rastrowanie klasyczne. Brak zjawiska interferencji dającego morę pozwala na zastosowanie więcej niż czterech kolorów w tym samym obrazie. Do wad rastrowania stochastycznego zaliczane jest wrażenie ziarnistości występujące w światłach oraz lekkie prążkowanie przejść tonalnych. Jednakże, zjawiska te nie wystąpią, jeśli zastosowane zostaną najnowsze techniki rastrowania FM o nazwie Randot X. FM jest skrótem od Frequency Modulation (modulacja częstotliwości). Oznacza sterowanie gęstością fragmentu obrazu poprzez nakładanie mniejszej lub większej liczby punktów rastrowych, innymi słowy punkty występują z różną częstotliwością. W początkowym okresie rozwoju punkty miały tę samą wielkość (tzw. FM pierwszego rzędu lub inaczej pierwsza generacja FM). Obecnie punkty rastrowe maja wielkość zmienną (FM drugiego rzędu), zazwyczaj pomiędzy 12 i 30 mikronów. Najnowszy Randot X Screen’a posługuje się punktami 10, 15 i 25 mikronów.

Tak bardzo małe punkty, odpowiednio rozmieszczone, zapewniają reprodukcję najdrobniejszych szczegółów i niemal bezbłędną ciągłość przejść tonalnych. Wysokiej klasy CtP pracując z rozdzielczością 2400 dpi i liniaturą 150 lpi jest w stanie odwzorować pełny zakres tonalny przy wykorzystaniu rastrowania tradycyjnego (AM). Tymczasem przy tej samej rozdzielczości urządzenia i rastrowaniu FM można uzyskać wrażenie 300 lpi. Przy rastrowaniu tradycyjnym aż tak wysoka liniatura jest możliwa do wykorzystania dopiero przy rozdzielczości 4000 dpi, zaś naświetlanie z taką rozdzielczością zajmuje więcej czasu. A zatem Randot X, wykorzystując typową rozdzielczość 2400 dpi, nie tylko polepsza jakość druku lecz także skraca cykl produkcyjny.

Obecnie technologie rastrowania FM tylko częściowo stosują losowe rozmieszczanie punktów. Całkowicie losowy rozkład punktów prowadzi do przypadkowego pojawiania się wydzielonych jasnych lub ciemnych pól w drukowanym obrazie. Algorytmy sterujące rozrzucaniem punktów są tak konstruowane, by do tego nie dopuścić. Losowość rozkładu punktów chroni przed powstawaniem optycznych interferencji w postaci mory. Zatem możliwe jest drukowanie bez mory obrazów zawierających powtarzające się identyczne elementy jak na przykład powierzchnie pokryte falistą blachą lub dachówką, siatkowe osłony głośników, zwielokrotnione ukośne krawędzie architektoniczne, firanki, draperie, materiały tekstylne itp. Nie będzie również zjawiska mory spowodowanego rozetkami wynikającymi z tradycyjnego rozkładu punktów rastrowych. Łatwe jest także drukowanie za pomocą więcej niż czterech kolorów procesowych: nie występują kąty rastra zatem nie wystąpi mora z tytułu interferencji pomiędzy punktami rastrowymi kolejnych separacji.

Niewielkie punkty rastrowe wykazują dodatkową zaletę związaną z przyrostem punktu: wzmacniają nasycenie koloru bez zachwiania równowagi tonalnej. W rezultacie prowadzi to do zmniejszenia zużycia farby o około 20% przy zachowaniu identycznego wyglądu w porównaniu z rastrowaniem tradycyjnym. Ponadto umożliwia zwiększenie gęstości farby co prowadzi do lepszego nasycenia kolorów bez utraty szczegółów nawet na papierach nie powlekanym. A zatem prace drukowane z rastrowaniem FM mogą być jaśniejsze, lepiej nasycone kolorystycznie i precyzyjniejsze w szczegółach. Może to prowadzić do bardzo interesujących rezultatów z nowymi farbami takimi jak na przykład BASF Novaspace. Od chwili pojawienia się pierwszych rastrów FM (1993), drukarze borykali się z nimi zarówno na etapie naświetlania płyt jak i drukowania nakładu. Technologia oparta tylko na filmie z właściwymi dla niej wadami uniemożliwiała precyzyjne sterowanie wielkością bardzo małych punktów rastrowych FM.

Wprowadzenie CtP technologii termicznej w znacznym stopniu poprawiło sytuację. Niestety nie można tego powiedzieć o CtP zaliczanych do tzw. technologii światła widzialnego, gdzie co prawda jest lepiej niż w przypadku filmu, lecz nadal istnieje otoczka punktu i związany z nią przyrost, nie zawsze dający się łatwo opanować. Krawędzie „termicznych” punktów rastrowych są jednoznaczne, zarysowane wyraźnie, dzięki czemu punkty FM są precyzyjnie odwzorowane i stabilnie trzymają wartość tonalną na żądanym poziomie. Wymagana jest jednak ścisła kontrola procesu chemicznego aby w tle nie wystąpiło tonowanie. Rastowanie FM drugiej generacji związane jest z punktami o kilku rozmiarach, co także pomogło w ustabilizowaniu procesu druku offsetowego. W ciągu ostatniego dziesięciolecia ulepszone zostały także maszyny drukujące, w szczególności pod kątem precyzji kontroli przyrostu punktu.

Co to jest SPEKTA ?
SPEKTA w użytkowaniu
Jakość rastrowania stochastycznego (FM)
Jak działa SPEKTA ?
Co wybrać do druku ?

Ściągnij PDF’y o SPEKTA 2 na swój komputer :
(link do strony Ściągnij pliki)
Co to jest SPEKTA ? PDF
SPEKTA 2 AM/FM Hybrid Screening (ang.) PDF
SPEKTA 2 Technical Guide - A revolutionary Screening Method for the Digital Age (ang.) PDF